Mια ανυπόφορη κατάσταση... (2)

Τον Οκτώβρη φέτος το ερώτημα άλλαξε, το ερώτημα δεν πια δεν ηταν ή με εμάς ή με αυτούς αλλά ήταν το συμβόλαιο και το σχέδιο. Δέχεσαι να το ακολουθήσεις με αντάλαγμα την αιώνια νεότητα; 

Και είχα δυομίσι μήνες να το σκεφτώ. Εξακολουθούσα να είμαι με τους ανθρώπους ακόμα και αν με είχαν παγιδεύσει και με κάποιο άλλο τρόπο. Τι νόημα θα είχε η αιώνια νεότητα αν τους έχανα όλους και δεν έβρισκα αυτή την ζεστή αγκαλιά που αποζητούσα πριν επικρατήσει μέσα μου εντελώς η σατανική μου φύση; Σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για έναν πεπτοκότα άγγελο αλλά για μια πεπτωκούσα ανθρωπότητα. Η αγκαλιά του Σπύρου ήταν κάπως ψυχρή και τυπική και αφού του τα είχα πει όλα αυτά, μία ζεστή αγκαλιά έζησα στη ζωή μου του Μανώλη του Μπανταγιάννη μέσα στο ψυχιατρείο. 

Και να σας πω και κάτι άλλο που θέλει θάρρος και αλήθεια μαζί; Ο Ρουμάνος όταν τον γνώρισα ήταν full αλλαζόνας και παραμένει έτσι. Ο Καβέζος είναι υφέρποντα νάρκισσος. Και από αυτά που μου μετέφερε ο Σπύρος το καλοκαίρι που μου έλεγε ότι θεωρεί ότι έχει δουλέψει πολλά χρόνια και θα έπρεπε να έχει περισσότερα δικαιώματα, βέβαια αυτά τα έλεγε και μπροστά μου ότι δεν έχουν αναγνωρίσει την αξία του στο δημόσιο όχι μόνο επειδή έχει δουλέψει πολλά χρόνια αλλά και για τους τρόπους του και τα χαρίσματα του, κάτι που δεν τον κάνει απαραίτητα νάρκισσό αλλά… αλλά ποιος βγάζει και αποκαλεί τον γιο του Σωτήριο-Άγγελο; Ποιος υποβάλει τον γιο του σε αυτή την δοκιμασία χωρίς να είναι νάρκισσος; Από την άλλη εγώ το μόνο που ήθελα ήταν ένα παγωτό και μια αγκαλιά. Πάντα ήμουν ταπεινός. Αλλά τώρα για να τα αντέξω όλα αυτά, θέλει θάρρος και αλήθεια μαζί για να το πω έγινα full αλαζόνας. Έτσι με κάνατε όλοι full αλαζόνα.

Εξακολουθούσα να περιμένω όμως αυτή την ζεστή αγκαλιά και έξω από το ψυχιατρείο, την πιο ζεστή αγκαλιά μέσα στο Σύμπαν από ένα αδελφικό φίλο πριν την προθεσμία των τελευταίων Χριστουγέννων που ψυχοδυναμικά όπως θα έλεγε και ο πατέρας Λύβιος θα με έπαιρναν μια για πάντα μαζί τους και αυτό το έβλεπα συμβολικά σαν να ήμουν ένα 15χρονο αγόρι που με τραβούσαν στα διαστημόπλοια με ένα λευκό φως, φορώντας μια υποτυπώδη στολή αστροναύτη.