Με το τρενάκι στο Λούνα Παρκ του Τρόμου (26)

Mαθητικές μικρές ιστορίες: Το μονοπάτι προς τον παράδεισο διέρχεται μέσα από ολόκληρα χιλιόμετρα μιας συννεφιασμένης κόλασης...

Για να καταλάβετε περίπου τι διαγωνίσματα έφτιαχνα και στα οποία μου έγραφαν 10 τα μισά δείτε το παρακάτω παράδειγμα που τους το έβαλα κατά το τέλος της χρονιάς. Γιατί και σε αυτό το τεστ πάνω από τα μισά μου έγραψαν 10!!!

Επειδή η Αναστασία η Γαιτάνη δεν είχε γράψει το παραπάνω τεστ τα άφησα μα μέρα τον Ιούνιο και αφού είχαν προηγηθεί τα γεγονότα του πρακτικού της ντροπής να παίξουν επιτραπέζια ενόσω η Αναστασία θα έγραφε το τεστ.

Κατά τις 10:25 τους λέω να ξεκινήσουμε μάθημα για να μην χαλαρώσουν τόσο ώστε να τα βρει η Σκοτεινή η κακίστρω, που θα έμπαινε στο τμήμα την επόμενη διδακτική ώρα σε πλήρη αποδιοργάνωση. Και να μην θέλουν να κάνουν μάθημα... Και να πέρνει ο Κωνσταντίνος ο Λεονάρδος δέκα λεπτά πριν μπει η κακίστρω μέσα ένα κοριτσίστικο μπλουζάκι δεύτερη αλλαξιά της Πετρίνας. Πολύ trendy μπλουζάκι μαύρο με φούξια αποχρώσεις και σκισήματα και να πηγαίνει στο πίσω μέρος της αίθουσας ενώ εγώ έγραφα στο πίνακα και να βγάζει το δικό και να φοράει αυτό της Πετρίνας και να κάνει επίδειξη στα άλλα. Να σκάνε όλα τα άλλα στα γέλια. Βασικά και εγώ το ίδιο θα έκανα και ήθελα να κάνω αλλά δεν μπορούσα να το κάνω εκ της θεσεώς μου. Βασικά αυτο ήθελα να το κάνω κάθε φορά που ο Κωνσταντίνος έκανε κάτι αστείο όπως και όταν έπαιρνε και έβαζε την αποκριάτικη στολή του πιγκουίνου όπου όλα έσκαγαν στα γέλια αλλά εγώ δεν μπορούσα να το κάνω εκ της θεσεώς μου.

Να τον βλέπω και εγώ δέκα λεπτά πριν μπει η Σκοτεινή-κακίστρω και να συγχίζομαι. Και μπήγω την φωνή ότι βρίσκεσαι Κωνσταντίνε σε πολύ δυσάρεστη θέση, σε πάρα πολύ δύσκολη θέση και το ίδιο βρίσκομαι και εγώ. Βέβαια τότε δεν ήξερα ότι σε λίγους μήνες θα βρισκόμουν σε ακόμη δυσκολότερη θέση μέσα στο ψυχιατρείο Χριστούγεννα να γράφω στο τετράδιο μου αυτές τις γραμμές. Και λίγο πριν όταν σε σκεφτόμουν με το φούξια μπλουζάκι να μου έρχεται να γελάσω και τώρα να κλάψω. Αλλά να σου πω κάτι Κωνσταντίνε τον ίδιο τον Θεό να είχα απεναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. 

Bρίσκεσαι σε πάρα πολύ δύσκολη θέση του λέω λοιπόν. Ξέρω μου λέει ο Κωνσταντίνος έχει γραφτεί το όνομά μου. Όχι του λέω είναι ακόμη πιο δύσκολη η θέση σου και θα σου πω στο διάλειμμα. Να μου απαντάει όχι, τώρα θα μου πείτε σιγά μη χάσω το διάλειμμά μου. Να εξαντλείται η υπομονή μου και να φωνάζω το και το έχουν γράψει για εσένα και όλοι οι δάσκαλοι το έχουν υπογράψει. Να λένε τα άλλα ότι αυτά είναι ψέματα και να με ρωτάνε και η κ. Φωτεινή(το υπέγραψε);

Αυτή τα λέει τους λέω. Mα αυτή μας λέει πόσο μας αγαπάει και ότι εγώ δεν λέω τίποτα από όσα γίνονται στην τάξη και ότι συμπαθεί πολύ τον Κωνσταντίνο(τα ίδια έλεγε και σε εμένα η σιχαμένη υποκρίτρια).

Και να καταλαβαίνω και εγώ αμέσως ότι όλο αυτό που έκανα και εγώ που τα ενημέρωσα βρίσκεται στα όρια  μεταξύ σωστού λάθους για έναν εκπαιδευτικό. Bασικά κάτι λάθος δεν έκανα, θεωρώ τους μαθητές συνεργάτες μου και πιστεύω ότι είναι σωστό να γνωρίζουν τι συμβαίνει όταν κάτι τα αφορά. Ούτε τα μυστικά του κράτους είναι, ούτε απόρρητα διαβαθμισμένα έγγραφα. Από την άλλη αταλάβαινα ότι όλα τα ζώα εκεί μέσα θα έπεφταν να με φάνε για αυτό. Και φαντάζεστε να μου το έκανε θέμα η διευθύντρια τι θα γίνονταν. Τι να της έλεγα ότι εγώ έχω συνεργάτες μου τους μαθητές και τον Χριστό ενώ εσείς κ. Μαρία με τόσα ψέματα και τόση κακί έχετε συνεργάτη σας το διάολο;

Σε σατανιστική τελετή τον έβαλες τον Κωνσταντίνο παλιοβρωμιάρα μαζί και με τον Μπαφομέτ  που έχεις συνεργάτη. Στο παρακάτω videoclip αναπαράσταση του εγκλημάτος. Ένα παιδάκι που μοιάζει πάρα πολύ με τον Λεονάρδο και η παλιοβρωμιάρα με όλο το επιτελείο της να το βασανίζουν. Στο ρόλο της παλιοβρωμιάρας ο frontman των Panic! at the disco Brendon Urie. 

Που λέτε σας άφησα δώρο το κυρήκειο του θεού Ερμή εκεί μέσα αλλά κακώς, θα έπρεπε να πάρω ένα μεγάλο άγαλμα του Μπαφομέτ, να το έχετε να το κοιτάτε, αφού σε αυτόν πιστεύετε!

Tελοσπάντων τα παρακάλεσα να είναι σωστά γιατί από την σύγχυσή τους ετοιμάζονταν να βάλουν καρφίτσες στην καρέκλα του δάσκαλου στην οποία σε λίγα λεπτά θα κάθονταν η κ. Φωτεινή. 

Εντωμεταξύ τα καημένα μου έκαναν παράπονα όλη τη χρονιά για τους δασκάλους. Θυμάμαι π.χ. χαρακτηριστικά να μου λέει ο Φοίβος δεν μας συμπεριφέρονται σωστά οι άλλοι δάσκαλοι. Και να του απαντά τι θες να κάνω; Να μου λέει ο Εξηντάρης σε ώρα κενού, όχι στην κ. Μάρθα δεν την αντέχω να μοιραστώ εκεί. Ελπίζω να σας βοηθάω τώρα παιδιά και αν όχι εσάς προσωπικά άλλους μαθητές δημοτικού που έχουν πάρει την θέση σας.

Και έτσι αφού τα ηρέμισα λίγο πριν μπει η Φωτεινή-Σκοτεινή, με τις παραινέσεις μου έκαναν απλά το ξινγκ-ξινγκ με τα κουκλάκια που σας έχω περιγράψει σε παλιότερα άρθρα του blog. Και για να κλείσω αυτό το υπέροχο άρθρο θα ξαναβάλω τώρα Imagine Dragons αλλά όχι το τραγούδι με τα κουκλάκια αλλά το παρακάτω. It 's time to begin, isn't it? Τώρα θα καταλάβετε όλοι ότι δεν θα αλλάξω ποτέ ποιος είμαι. Εξάλλου όπως λέει το τραγούδι που το αφιερώνω και στους 13 μαθητές μου του 7ου Δάφνης... το μονοπάτι προς τον παράδεισο διέρχεται μέσα από ολόκληρα χιλιόμετρα μιας συννεφιασμένης κόλασης.